GACcie heeft zijn neus gebroken! :(

Hoi allemaal!

Hier zitten we dan. Na ruim 4500 kilometer te hebben gereden zijn we neer gestreken in Auckland, de laatste stop van deze prachtige reis door een meer dan prachtig land. Een reis vol hoogtepunten, maar helaas ook een klein dipje…

Zoals de titel al verklapt; GACcie (de nickname van ons trouwe 4 wieler met kenteken GAC8) heeft zijn neus gebroken… Oftewel wij hebben een klein ongelukje gehad waardoor ons auto een flinke deuk op heeft gelopen. Maar geen zorgen! Alleen de auto heeft schade, wij zijn helemaal oké! Hoe het heeft kunnen gebeuren is nog steeds een raadsel, maar opeens stond de auto met boot op zijn aanhangwagen voor ons stil, en lag de buitenboordmotor op ons motorkap, oeps… Misschien zat ik (Nicole) nog met mijn hoofd in de stofwolk van de uitgebarsten vulkaan of op het prachtige strand waar wij ons nacht hadden doorgebracht, ik heb geen idee, maar gebeurd is gebeurd en we zijn er heel goed vanaf gekomen! Gelukkig werden we vriendelijk opgevangen door de eigenaar van de boot, regelde hij de verzekeringsdingen en dat wij opgehaald zouden worden zodat wij even van de schrik konden bekomen. Helaas zou het nog 6 uur duren voordat iemand uit Auckland ons en GACcie op zou halen en dat met al die starende mensen was geen pretje dus besloten wij naar de dichtstbijzijnde hostel te lopen om daar de tijd door te brengen. Daar heerlijk in het zonnetje gezeten en voor we het wisten was het alweer tijd om naar de auto terug te gaan en ons zooi eruit te halen.. Pff… En toen uiteindelijk om half 5 was de reddende engel er en werden wij met GACcie achterop naar Auckland gebracht, waar we midden in de stad bij een hostel werden afgezet (bedenk met een iets wat beschadigde auto; veel bekijks dus…)

Gelukkig konden we de volgende dag een nieuwe auto ophalen en gingen we weer op weg naar Waitomo Caves! Zeker weer een hoogtepunt van deze reis! Waitomo Caves (een gebied met meer dan 250 grotten) staan bekend om de glowworms en om de ‘avonturen’ die je in de grotten kunt beleven. Dus wij trokken weer een heel charmant pakkie aan en daalden af in een van de grotten (leuk feitje; deze grot is gebruikt voor de nieuwe film ‘the Hobbit’). Na 30 meter abseilen kon ons avontuur beginnen, lichten aan en gaan! Allereerst een stuk stroomopwaarts gelopen om daar de eerste adembenemende blikken de te zien van de glowworms. Nadat we onze lichten uit hadden gedaan verschenen en duizenden/ miljoenen lichtgevende puntjes aan het plafond, en het leken er met de minuut meer te worden! Wauw, wat een kippenvel moment! Een sterrenhemel is er niks bij! Hierna gingen we weer stroomafwaarts met een rubber band, nog steeds lichten uit zodat je overal de glowworms zag! Verder afdalend legden we de banden aan de kant om nu al klimmende de grot te ontdekken. Ons gids stuurde ons in de kleinste gaatjes om ons doorheen te wurmen en dan ook nog eens lachend op de foto… Af en toe keken we de gids en elkaar aan van ‘maakt hij een grapje?’ als hij ons weer in een spleet stuurden, maar uiteindelijk is elk gat bedwongen! En zo kwamen we weer terug bij het begin; nog even een foto met de glowworms (check foto 10) ruim 3 seconden niet bewegen en blijven lachen, dit maal een keer of 5, sorry, niet een bijzonder charmante foto geworden, maar ach… En toen moesten we de 30 meter weer omhoog klimmen! Zo gezegd , zo gedaan en zo stonden we weer in het zonnetje. Wat een ochtend! Snel douchen en op weg naar Hot Water Beach!

En zo stonden we na een overnachting op een volkomen leeg strand met op één stuk 100 mensen op een kluitje; daar moeten we zijn! Want op dit kleine stukje komt heet water uit de grond; heel heet water! Als Duitsers beginnen ook wij een kuil te graven zodat er heet water in loopt. Een probleem; de plekken zijn op… elke plek waar wij beginnen te graven is of koud of kokend heet, aaaah!! Gelukkig na een kwartiertje verlaat iemand een prachtige kuil en duiken wij daarin; perfect! Lekker warm en genieten maar! Na al dat geklauter van gisteren een welkome beloning… Daarna lekker afkoelen in de zee (aaah koud!), opdrogen op het strand en op weg naar Piha Beach, vlakbij Auckland. Een zwart vulkanisch surfers strand; wij zagen het wel zitten! Helaas liet de zon ons hier een beetje in de steek, dus veranderden de plannen van lekker chillen op het strand in lekker wandelen naar een waterval… Maar nadat Manon door haar enkel was gegaan veranderde ook dat plan in lekker luieren bij de auto. Dus zo hebben we ons laatste dagje met ons autootje doorgebracht. Gister hebben we de auto ingeleverd en zo zitten we weer in Auckland. Als afsluiter nog een gezellig feestje gehad en vandaag lekker luieren in het hostel, want helaas regent het inmiddels… We hebben nog een dappere poging gedaan om naar Mount Eden te gaan, omdat je vanaf daar een prachtig uitzicht schijnt te hebben over Auckland, maar helaas; met regen valt het uitzicht erg tegen dus als verzopen katjes teruggekeerd naar het hostel, waar we een filmpje hebben gekeken en wat hebben geïnternet.

Over 9 uur vertrekt ons vliegtuig naar Australië en staat er weer een auto op ons te wachten om nog veel meer mooie avonturen mee te beleven!

Liefs,

Nicole en Manon